ΑΝΑΚΎΚΛΩΣΗ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΩΝ ΣΙΛΙΚΟΝΟΎΧΩΝ

Πόσες φορές 'έχουμε αναγκαστεί να αποσύρουμε ένα σιλικονούχο γιατί είναι καταδαγκωμένο.

Πόσες φορές μια τσιμπιά έχει καταλήξει με το σιλικονούχο δίχως ουρά ?

Πόσα και πόσα σλικονούχα έχουμε παροπλίσει λόγω "αναπηρίας" ή λόγω θανάσιμων πληγών από τα θανατηφόρα δόντια των θηρευτών!

Αν λοιπόν το σιλικονούχο σας είναι μαλακής σιλικόνης ( υγρής σιλικόνης) τότε υπάρχει λύση στο πρόβλημά σας.

Στο πληγωμένο έχουμε την δυνατότητα να επουλώσουμε τις πληγές, και το ανάπηρο να το ανακυκλώσουμε....

Η στερεά σιλικόνη με την βοήθεια της θερμότητας λιώνει εκεί που την θερμαίνουμε και μετατρέπεται σε μία υγρή παχύρρευστη μάζα . 

Έτσι στην πληγή, που είναι έτοιμο και επίφοβο πολλές φορές να κοπεί την ανοίγουμε ελαφρώς και με την βοήθεια θερμοπίστολου ρυθμισμένου στους 250-260 βαθμούς Κελσίου λιώνουμε την σιλικόνη στις επιφάνειες που θέλουμε να κολλήσει. Αφού λιώσει πιέζουμε ελαφρά μεταξύ τους τις δύο επιφάνειες οι οποίες και κολλούν άμεσα.

Η επιδιόρθωση είναι απόλυτη και μέχρι να μας το ξανά κόψουν, το τεχνητό μας θα μας συντροφεύει άριστα στα ψαρέματα μας που θα το επιλέξουμε.

Με τα κομμάτια σιλικόνης που μας έχουν μείνει από τις διάφορες μάχες τα πράματα είναι τελείως διαφορετικά.

Εικόνα 2 

Τα "ρετάλια" των σιλικονούχων μας μπορούν να γίνουν μια πρώτη ύλη για την κατασκευή ενός νέου τεχνητού σιλικόνης αφού και εφ' όσον έχουμε κατασκευάσει ή έχουμε αγοράσει ένα καλούπι για την χύτευση του.

Το καλούπι αυτό μπορεί να είναι μεταλλικό (και τέτοια υπάρχουν και μπορείτε να βρήτε στην ελληνική αγορά αλλά όχι σε ικανοποιητική ποικιλία), κατασκευασμένο από σιλικόνη κατασκευής καλουπιών, ή απλά από γύψο καλλιτεχνίας.

Εμείς θα ασχοληθούμε με την τελευταία κατηγορία.

Με το καλούπι από γύψο καλλιτεχνίας.
Η κατασκευή ενός τέτοιου καλουπιού περιγράφεται στο παρακάτω βίντεο ασχέτως αν φτιάχνει καλούπι για κάτι άλλο και όχι για κάποιο σιλικονούχο. Διάλεξα όμως αυτό το βιντεάκι διότι στην πραγματικότητα διδάσκει την κατασκευή ενός διασπώμενου καλουπιού αναλυτικότατα.

Ένα τέτοιο καλούπι αν το δημιουργήσετε θα σας βγάλει πολλά σιλικονούχα και αν το περιποιηθείτε και το βάψετε εξωτερικά (αφού πρώτα ο γύψος στεγνώσει και βγάλει όλη του την υγρασία) ώστε να μην τρίβεται αν δεν σας σπάσει θα σας κρατήσει για πολύ καιρό.
Για να φτιάξετε όμως ένα καλούπι χρειάζεστε και ένα μοντέλο.
Αυτό μπορεί να είναι ένα σιλικονούχο το οποίο έχετε δουλέψει και σας έχει ικανοποιήσει ή ακόμα και κάποια δικιά σας ιδέα που θα θέλατε να δοκιμάσετε.
Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να δώσετε την μορφή που θέλετε να έχει το σιλικονούχο σας σε κάποιο υλικό το οποίο σας βολεύει. Εμείς θα ασχοληθούμε με την πρώτη περίπτωση. Με την αντιγραφή δηλαδή κάποιου σιλικονούχου πού μας έχει εντυπωσιάσει.
Αφού λοιπόν φτιάξουμε το καλούπι και το αφήσουμε να στεγνώσει καλά, παίρνουμε όλα τα "ρετάλια" που έχουμε αν είναι δυνατόν του ιδίου χρώματος, για να ελέγξουμε όσον το δυνατόν το χρώμα του τελικού αποτελέσματος, και τα βάζουμε στον μικροκυμάτων με μία ιδική κανάτα όπως αυτές στην "Εικόνα 2".
Μετά από 1 λεπτό στην μεγάλη σκάλα του  φούρνου βγάζουμε και ελέγχουμε την τήξη των κομματιών η οποία δεν θα έχει ολοκληρωθεί αλλά θα χρειάζεται λίγο ανακάτεμα, και αν θέλουμε να προσθέσουμε και κάποιο χρώμα σιλικόνης ή κάποιο γκλίτερ. Στην συνέχεια το ξαναβάζουμε για άλλο 1 λεπτό περίπου
(ανάλογα με την δύναμη του φούρνου μικροκυμάτων) και στην συνέχεια έρχεται η ώρα της χύτευσης.
Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε γιατί κατά την διάρκεια που το σιλικονούχο μας κρυώνει, η σιλικόνη συστέλλεται με αποτέλεσμα, αν δεν έχει αρκετό επί πλέον υλικό στον "λαιμό" χύτευσης, το τεχνητό μας να δημιουργήσει κενά στο σώμα του.

Εικόνα 3

Αυτό έχει συμβεί στο σώμα της σιλικόνης στην "εικόνα 3" και μπορείτε να το διακρίνεται αν εστιάσετε εκεί που η σιλικόνη συναντά την μολυβοκεφαλή.

Αλλιώς θα έχετε ένα υπέροχο συμπαγές σιλικονούχο