ΔΏΣΕ ΣΧΉΜΑ ΣΤΟ ΞΎΛΟ

Μέσα στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά βιντεάκια με τα οποία θα πάρετε τις βασικές αρχές κατασκευής ενός τεχνητού. Τα περισσότερα όμως απευθύνονται σε χομπίστες του γλυκού νερού ή σε αυτούς που ασχολούνται με το spining το ψάρεμα με τεχνητό δηλαδή από την ακτή ( αν και αυτή η τεχνική εφαρμόζεται και από την βάρκα ). Η διαφορά του ξύλινου λούρου μεταξύ αυτού του spinning και της συρτής είναι :
1.   Το βάρος τους. Αυτός του spinning χρειάζεται πάντα να έχει κάποιο βάρος γιατί πετιέται σε απόσταση. Ένα "ψαράκι" από μπάλσα δίχως επί πλέον έρμα, είναι πολύ ελαφρύ για βολή στο spinning δεδομένου και του όγκου του.
2.   Το ελεγχόμενο κέντρο βάρους. Αυτός του spining είναι απαραίτητο να έχει, ή μεταβαλλόμενο κέντρο βάρους, ή το κέντρο βάρος του να είναι στην μέση.


Το μεταβαλλόμενο κέντρο βάρους επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μεταλλικών σφαιρών στο σώμα του λούρου με τέτοιο τρόπο ώστε κατά την βολή τα σφαιρίδια είναι στο πίσω μέρος του τεχνητού, και αφού πέσει στο νερό και μετά μετατοπίζονται στο μέσον και μπροστά του λούρου. Με τέτοιο τεχνητό οι βολές είναι πολύ πιο εύκολες απ' ότι με αυτό του σταθερού βάρους που απαιτείται ιδιαίτερη τεχνική για να μην υπάρξει μπέρδεμα στις σαλαγκιές με το παράμαλλο .
   Πολλάκις όμως συμβαίνει όταν η σήραγγα είναι σκαλωτή (σαν την πρώτη πιο πάνω) το βάρος εγκλωβίζεται στο πίσω μέρος του λούρου με ευνόητα προβλήματα. Η τεχνολογία όμως έβαλε τώρα τελευταία πάλι το χεράκι της...

Ψαράκι με μαγνητική συγκράτηση σφαιριδίων  
Το ερώτημα όμως είναι : Αντιλαμβάνονται τα ψάρια το μαγνητικό πεδίο του τεχνητού αυτού; και αν ναι (τα περισσότερα ψάρια αντιλαμβάνονται μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία )... πως;;;;;


3.  Πολλοί τύποι τεχνητών όπως ΠΧ τα poppers δεν κάνουν για την συρτή. Είναι τεχνητά στα οποία καλείται ο χειριστής να δώσει ζωή και κίνηση.



Επίσης πολλά από αυτά είναι καθαρά για γλυκά νερά και δύσκολα δουλεύουν στην θάλασσα




Έτσι λοιπόν πρώτα από όλα καλούμεθα να αποφασίσουμε ποιο τύπο τεχνητού δολώματος θα θέλαμε να κατασκευάσουμε. Ποιος είναι ο τύπος λούρου που ταιριάζει στο ψάρεμα μας.
Στα νερά του Αιγαίου μερικά από τα τεχνητά δολώματα που δούλεψαν ανά εποχές, κρίνοντας εξ' ιδίων είναι τα πιο κάτω, και αυτό πιστεύω γιατί ήταν πιο κοντά την πανίδα της περιοχής αυτής...




 Πιο κοντά όχι σαν χρώμα αλλά σαν σιλουέτα και κίνηση. Εξ άλλου είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα χρώματα παίζοντας βέβαια ρόλο, ο ρόλος αυτός έρχεται σε δεύτερη μοίρα. κατά την γνώμη μου πρωτεύοντα ρόλο παίζει ή κίνηση, η ταχύτητα, τα ρέματα, οι εποχές. Από 'κει και πέρα το χρώμα το επιλέγουμε για να υποδηλώσουμε την διάθεση του ψαριού (τεχνητού μας) σε σχέση με το περιβάλλον του -κρύο, ζέστη, ηλιοφάνεια, συννεφιά,- την κατάσταση του - χτυπημένο, τραυματισμένο, σε καταδίωξη, φοβισμένο -, ή απλά για να επιδείξουμε σε ποια οικογένεια ανήκει - γόπα, μαρίδα, κλπ, κλπ -.

Έτσι λοιπόν καλούμεθα να δώσουμε στο λούρο μας σαν πρώτο χαρακτηριστικό το σχήμα του. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε είτε αντιγράφοντας ένα άλλο επιτυχημένο, είτε υλοποιώντας εξ αρχής κάποια ιδέα που έχουμε.
Και στις δύο περιπτώσεις ξεκινάμε από το χαρτί:
Θα πρέπει να σχεδιάσουμε λοιπόν ένα ψαράκι σε προφίλ [Α], κάτοψη [Β], και την γλώσσα που θα του δώσουμε [C].
Κατόπιν περνάμε την στάμπα αυτή σε ένα παραλληλεπίπεδο ξύλο επιλογής μας προσέχοντας να μην έχει ρόζους και προτιμώντας ξύλο δίχως έντονα νερά, και ελαφρύ. Καλό είναι αν είναι η πρώτη σας φορά, να επιλέξετε μπάλσα όσο το δυνατόν πιο βαριά [192 - 296 kgr/m^3] όχι αερομοντελισμού γιατί στην πορεία στο νερό θα σας "κρακάρει".
Αν σας είναι δύσκολο να βρήτε, μπορείτε να ξεκινήσετε με Λεύκα αλλά θα είναι πολύ πιο δύσκολη η λάξευση της.

Κατόπιν χαράζουμε την κλίση της γλώσσας και κόβουμε το προφίλ...
Ξανά ενώνουμε τα κομμάτια με ταινία ....
Κόβουμε την κάτοψη, αφαιρούμε τα κομμάτια και γυαλοχαρτάρουμε να δόσουμε το επιθυμητό σχήμα ....
Χαράζουμε στο κάτω μέρος του λούρου την υποδοχή του σύρματος και δημιουργούμε τον χώρο για το βάρος [αν θέλουμε]
Περνάμε στη θέση τους το σύρμα και το βάρος [αν θέλουμε]...
Και συνεχίζουμε με το κώλυμα του σύρματος και το στοκάρισμα με πολυεστερικό στόκο.
Μία εποξειδική κόλα σε μορφή στόκου {όπως την αναφέρει η εταιρία dur....ck } σε μορφή στόκου είναι ίσως η καλύτερη που έχω χρησιμοποιήσει. Όχι πάντως με σιδερόστοκο γιατί κρακάρει
Μόλις στεγνώσει γυαλοχαρτάρουμε καλά έτσι ώστε να έρθει στο τελικό του σχήμα...
τότε είναι έτοιμο για βάψιμο...

Ένα παράδειγμα των όσων πιο πάνω σας περιέγραψα θα βρήτε στην σελίδα " Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΤΕΧΝΗΤΟΎ ΣΕ 20 +1 ΕΙΚΌΝΕΣ"

** spinning = περιστροφή - από την κίνηση του χεριού ή του τυμπάνου κατά την ανάκτηση -
     trolling = συρτή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου