Τα τεχνητά δολώματα ανάλογα με το υλικό και τον τρόπο κατασκευής

   Πολλοί έχουν ασχοληθεί με τα είδη των τεχνητών που υπάρχουν και που πραγματικά είναι πολλά, ανάλογα με την τεχνική με την οποία θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε, τα νερά, τα θηράματα, τον καιρό, και πολλές άλλες παραμέτρους.
   Θα ήθελα όμως εδώ να ασχοληθούμε με έναν άλλο παράγοντα της κατασκευής των τεχνητών δολωμάτων για χρήση στην θάλασσα κυρίως και μάλιστα της ερασιτεχνικής κατασκευής τους.
   Την πρώτη ύλη που θα χρησιμοποιήσουμε και τα εργαλεία σαν ιδιώτες.
Σαν άτομα δηλαδή που η κατασκευή του τεχνητού δολώματος μας , είναι μεράκι αγάπη, πάθος, τα εργαλεία μας είναι αυτά που μπορούμε να βρούμε στην τοπική μας αγορά, ή άντε και στο διαδίκτυο σε μια τιμή  που απευθύνετε στο πορτοφόλι του καθενός ( και που παρεπιπτόντως πολλές φορές είναι πολύ καλύτερα μερικών επαγγελματιών βιοτεχνών του είδους - και δεν αναφέρομαι στην εγχώρια αγορά μόνο).

   Ποια είναι λοιπόν αυτά τα είδη τεχνητών βάσει Πρώτης ύλης και πως μπορούμε να τα δουλέψουμε;

   1. Τα μεταλλικά, τα βαριά
Σε αυτά συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων Τα κουταλάκια, οι πλάνοι, οι ζόγκες με όλα τα παρεμφερή
( tenya ,cabura, Tai Rubber ) και πολλά άλλα που αν και διαφέρουν στην τεχνική που τα δουλεύουμε στο ψάρεμα είναι πολύ παρόμοια στην τεχνική που κατασκευάζονται.

 Η κατασκευή τους είναι σχετικά εύκολη αφού απαιτούν για αυτήν την ύπαρξη ενός υποτυπώδους χυτηρίου ....
....ενός καλουπιού που μπορεί να είναι είτε μεταλλικό, είτε από κατάλληλη σιλικόνη για καλούπια χύτευσης μετάλλων, είτε ακόμα και από γύψο.
 Τα εργαλεία που θα χρειαστείτε είναι οπωσδήποτε γάντια χοντρά δερμάτινα να αντέχουν στην θερμότητα και  κάποια πένσα η σκύλα,
...ενώ τα επιπλέον υλικά είναι τα κρικάκια ανάρτησης για τις σαλαγκιές ή τα αγκίστρια τα υλικά βαφής ( Αστάρι, χρώματα, λούστρο ή χρώματα για μολύβια που επικάθονται με την θερμότητα, και κάποιες τρέσες ή καλαμαράκια ή φούντες ανάλογα με το τι φτιάχνουμε.
Για τα κουταλάκια τι να πω;
Τα λέει για μένα ο κύριος στο πιο κάτω video (αν και υπερβάλει)





   2. Τα μαλακά
Σε αυτά μπορούμε να συμπεριλάβουμε όλες τις σιλικόνες καθώς και κάθε είδος φούντας (Φτερού, Ναύλον, Σιλικόνης, ή συνδυασμός αυτών )  
 Η κατασκευή τους (όχι των σιλικονούχων) είναι και για αυτά σχετικά εύκολη αφού οι απαιτήσεις τους περιορίζονται στην πρώτη ύλη (soft plastic) ή ακόμα και σε κομμάτια από κατεστραμμένα σώματα από τέτοιο υλικό
.... Έναν παλιό (αλλά να δουλεύει) φούρνο μικροκυμάτων και ένα καλούπι που μπορεί να είναι από σιλικόνη, μέταλλο, ή ακόμα και από γύψο.
Για τα υπόλοιπα , τα σιλικονούχα, τα από φτερά και φούντες οι πρώτες ύλες τις παίρνουμε έτοιμες....
 Η κατασκευή αυτών δε είναι πανεύκολη και τη έχουμε περιγράψει σε άλλα άρθρα. Είτε για τρέσες σιλικόνης, είτε για φούντες φτερών, τσαπαρί και τέτοια....



   3. Τα σκληρά
Είναι τα τεχνητά ψαράκια που η πρώτη ύλη κατασκευής τους μπορεί να είναι από ξύλο, πλαστικό, ή ακόμα και από μέταλλο.



Κατ΄αρχήν θα ήθελα να επισημάνω τι δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε ή τουλάχιστον τι θα ήταν πολύ δύσκολο να κατασκευάσουμε σε συνθήκες ερασιτεχνικής δημιουργίας.  
Αυτά στα οποία θα αντιμετωπίζαμε ιδιαίτερο πρόβλημα κατά την κατασκευή τους είναι τα τεχνητά πολυεστερικών ή ακρυλικών άκαμτων ρητινών με "κούφιο" σώμα που χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον στο spining αφού το κενό στο σώμα τους επιτρέπει την χρήση μεταβαλλόμενου (κατά θέση) βάρους που εξυπηρετεί την επίτευξη καλυτέρων ρίψεων. 
Και γιατί αυτό;
Διότι βέβαια η κατασκευή τους απαιτεί το σώμα του τεχνητού να είναι κατασκευασμένο σε δύο αντικριστά κομμάτια που στην συνέχεια κολλιούνται μεταξύ τους, και τα οποία μπορούν να κατασκευαστούν σωστά με την χρήση χυτόπρεσας.
Στο παρακάτω video βλέπουμε πως βγαίνουν τα δύο κομμάτια για να περάσουν στην συνέχεια στην διαδικασία παλμικής (θερμικής) συγκόλλησης κλπ


Ένας άλλος τρόπος χύτευσης κάτι τέτοιου είναι με την χρήση περιστροφικού καλουπιού αν και σε αυτή την περίπτωση η επίτευξη ομοιόμορφα χυτευμένου υλικού είναι επισφαλής.
Αλλά και δύο διπλά καλούπια να φτιάξουμε (ένα για κάθε πλευρά του τεχνητού) θα είναι εξαιρετικά δύσκολη η στεγανοποίηση τους σε συνδυασμό με την προσάρτηση των κρίκων για τις σαλαγκιές και του κρίκου έλξης, καθώς και του έρματος και τυχών σφαιριδίων ηχητικής πρόκλησης.
Σε κάθε περίπτωση λοιπόν τεχνητά "πλαστικά" με κούφιο "κορμί" αφήστε το για τις εταιρείες με τους μεγάλους προϋπολογισμούς και τις ανάλογες παραγωγές.
Θα έλεγα δε ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αποτελούν και την κορυφή της προσέλκυσης θηραμάτων.
Γιατί τα προτιμούν οι μεγάλες εταιρίες;
Πολύ απλά , το κοστολόγιο παραγωγής είναι πολύ μικρότερο.
Τώρα αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με αυτό το τύπο, υπάρχουν στο εμπόριο ( Αμερική και αλλού) τεχνητά όπως βγαίνουν από την χυτόπρεσα, έτοιμα δηλαδή για την περαιτέρω διαδικασία.
Ψάξτε για : unpainted lure blanks ή unpainted fishing lures..... κ.λ.π.

Αυτά που μπορούμε να φτιάξουμε από πολυουρεθάνη:
Η πρώτη ύλη σε αυτή την κατηγορία είναι  ρητίνες πολυουρεθάνης, μικρής ή μηδενικής φυσαλίδας με τον καταλύτη τους, καθώς και σκόνη " microsferes " ή "microbabbles" ή " μικρόσφαιρες".
Σε αυτή την κατηγορία μπορούν να ενταχθούν ψαράκια από όλες τις κατηγορίες υπό προϋποθέσεις.
πχ:
α) Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τέτοιο τεχνητό για spining αν στο σώμα του δεν συμπεριλάβουμε θάλαμο κινητού έρματος ώστε να έχουμε κινητό κέντρο βάρους κατά την ρίψη.
β) Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολυουρεθάνη φυσαλίδας σε τεχνητό βυθού 70 - 80 m διότι οι αντοχές του σε εκείνο το βάθος εξασθενούν.
γ) Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε τεχνητό αφρού ή ανάκτησης με μείγμα πολυουρεθάνης ειδικού βάρους κοντά σε αυτό του νερού γιατί δεν θα έχει καμία πλεύση. κλπ

Στην περίπτωση που θα θελήσουμε να ασχοληθούμε με την κατασκευή τεχνητών με χημικές πρώτες ύλες, θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να "πετάξουμε στα άχρηστα αρκετά από αυτά που θα βγουν από το καλούπι μας, και αυτό για πολλούς λόγους.
α) Οι αναλογίες δεν είναι οι ίδιες για όλες τις ρητίνες όλων των εταιριών.
β) Την χημική ένωση την επηρεάζουν παράγοντες όπως είναι η υγρασία και η θερμοκρασία του περιβάλλοντος .
γ) Η πρόσμιξη των υλικών πρέπει να είναι ακριβής και δεν επιδέχεται το παραμικρό λάθος.
δ) Ο χρόνος της ανάδευσης και της χύτευσης είναι περιορισμένος.
Έτσι ένα τεχνητό τέτοιο είναι δυνατόν να βγει από το καλούπι : παραμορφωμένο, μειωμένης σκληρότητας ή γενικώς ακατάλληλο προς χρήση. 
Το ποσοστό όμως αυτό μειώνετε με γεωμετρική πρόοδο όσο περισσότερο ασχολείται με την τεχνική κατασκευής αυτή, και όσο καλύτερα μαθαίνει κάποιος τα υλικά του και τις συμπεριφορές τους.
Τα θετικά της κατασκευής τεχνητών από  ρητίνες πολυουρεθάνης είναι ότι:
α) Πολύ μικρότερος χρόνος κατασκευής τους (αφού το σύρμα και το έρμα μπορεί να τοποθετηθεί στο καλούπι και να βγει το τεχνητό έτοιμο).
β) Βγαίνουν από το καλούπι έτοιμα προς βαφή αρκεί να τα καθαρίσουμε λίγο από το αποκολλητικό του καλουπιού
γ) Πανομοιότυπη κατασκευή του προηγούμενου επιτυχημένου τεχνητού
δ) Χαμηλό κόστος πρώτων υλών σε σχέση με τα ξύλινα και λιγότερη φύρα υλικών ( αν γνωρίζουμε επακριβώς τις αναλογίες).

Ελάχιστα εργαλεία που απαιτούνται:
Κάποιο λεπτό γυαλόχαρτο, ένα στρογγυλό πενσάκι ίσως με κοφτάκι, μία ζυγαριά ακριβείας, πλαστικά ποτηράκια, αναδευτήρια και οπωσδήποτε το καλούπι χύτευσης.

Τα επιπλέον υλικά : Λίγο σύρμα ανοξείδωτο, ένα κομμάτι μικρό (σε gr) μολύβι για έρμα ένα κομμάτι ακρυλικό φύλλο 2-3mm για την γλώσσα, Αστάρι και χρώματα για την βαφή του (σε σπρέι ή σε αερογράφο όταν έχουμε) 2 ματάκια έτοιμα ( ή δικά μας _ φτιαχτά ), και για τελείωμα υγρό γυαλί ή και κάποιο λούστρο πολυουρεθάνης.
  Αυτά που μπορούμε να κατασκευάσουμε από ξύλο:
Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγονται όλων των ειδών τα τεχνητά ψαράκια και δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ερασιτέχνες κατασκευαστές παγκοσμίως, αλλά και πάρα πολλοί επαγγελματίες βιοτέχνες του κλάδου επιμένουν στο ξύλο.
Η δημιουργία τους μπορεί να γίνει για συρτή επιφανείας ή βυθού, για spining, ή για spining από την βάρκα (boat spining)
Η πρώτη ύλη βέβαια είναι το ξύλο σε πολλές ποιότητες του με βασικό κριτήριο το ειδικό του βάρος , και με πρωτοπόρο την balsa



Πολλά είναι τα ξύλα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και από όλα θα φτιάξουμε ένα όμορφο τεχνητό αλλά από προσωπική πείρα θα έλεγα ότι ένας γενικός κανόνας είναι: " όσο πιο μικρό ειδικό βάρος έχει ένα ξύλο που χρησιμοποιούμε τόσο καλύτερη πλεύση θα έχει το τεχνητό μας.
Έτσι λοιπόν θα έλεγα ότι δεν θα ήταν φρόνιμο να επιλέξουμε σαν πρώτη ύλη ένα ξύλο με βάρος πάνω από  0,45g/cm³
Για την σκληρότητα μην έχετε ιδιαίτερο πρόβλημα υπάρχουν τα άλλα, τα βοηθητικά υλικά που θα αυξήσουν την σκληρότητα της επιφάνειας του τεχνητού μας και θα το προστατέψουν σε μεγάλο βαθμό. Αυτά είναι διάφορες εποξειδικές και πολυεστερικές  ρητίνες , που χρησιμοποιούμε σε διάφορες φάσεις της κατασκευής και δημιουργούν μία σκληρή επιφάνεια .
Εξ άλλου , μακάρι να το καταστρέψουν.
Θα είναι το σχέδιό μας και ο τρόπος της κατασκευής απόλυτα επιτυχής και θα είμαστε ευτυχείς να το επαναλάβουμε ξανά και ξανά.
Αν κάποιος πάλι αναφερθεί στο κόστος του τεχνητού, αυτό θα είναι πολύ πιο μικρό ( μέχρι να μας το "μασήσουν")
από εκείνο του ζωντανού δολώματος (αν το αγοράσουμε ) ή του τεχνητού της μίας ή την άλλης φίρμας.
Ελάχιστα εργαλεία που απαιτούνται:
Τα εργαλεία που θα χρειαστούμε, τα ελάχιστα με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε με την κατασκευή του ξύλινου τεχνητού μας είναι:
α) Ένα σετ κοπίδια ελάχιστης αξίας 
Μερικά γυαλόχαρτα σε διάφορα νούμερα, ένα δύο φτηνά πινελάκια και κάποιο πενσάκι ίσως με κοφτάκι.

Τα επιπλέον υλικά : Λίγο σύρμα ανοξείδωτο, ένα κομμάτι μικρό (σε gr) μολύβι για έρμα ένα κομμάτι ακρυλικό φύλλο 2-3mm για την γλώσσα, ένα εποξειδικό υλικό ή κόλλα δύο συστατικών για την πρώτη επικάλυψη του σώματος του πριν την βαφή, Χρώματα για την βαφή του (σε σπρέι ή σε αερογράφο όταν έχουμε) 2 ματάκια έτοιμα ( ή δικά μας _ φτιαχτά ), και για τελείωμα υγρό γυαλί.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου